Towarzyszy dzieciom podczas podróży, na spacerze oraz kiedy zasypiają w swoich łóżkach. Bywa powiernikiem największych sekretów i tajemnic.O kim mowa? O pluszowym misiu. W tym miesiącu, czyli 25 listopada, przypada jego święto. Przedszkolaki z pruszczańskiej Jedyneczki odwiedziły we wtorek Powiatową i Miejską Bibliotekę Publiczną w Pruszczu Gdańskim, by posłuchać historii o tym jednym z najstarszych przyjaciół dzieci. A dlaczego najstarszych? Bo historia pluszowego misia sięga aż 1902 roku, kiedy to ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych, Theodore Roosevelt, będąc na polowaniu, sprzeciwił się zabiciu młodego niedźwiadka. Świadkiem tego wydarzenia był Clifford Berryman, który uwiecznił tę historię na rysunku. Rysunek z kolei ukazał się waszyngtońskiej gazecie, w której zobaczył go Morris Michton, właściciel sklepu z zabawkami. Michton wpadł na pomysł, aby wykonać kilka zabawek przedstawiających misia i zobaczyć, jak się będą sprzedawały. Jak możemy się domyślać, pluszowe misie sprzedawały się znakomicie. Producent zwrócił się z prośbą do prezydenta o zezwolenie nadania misiom imienia Teddy i tak się je nazywa do tej pory. I tak już od stu lat misie towarzyszą dzieciom na całym świecie, są ich najlepszymi przyjaciółmi, pocieszają i pozwalają zasnąć, gdy jest bardzo ciemno. Przedszkolaki z Jedyneczki także udowodniły swoją sympatię do tego sympatycznego pluszaka
, prezentując Paniom bibliotekarkom piosenkę o misiu oraz wierszyk Jana Brzechwy pt. Niedźwiedź.
Historia Pluszowego Misia
Wszystko zaczęło się w 1902 roku, gdy prezydent Stanów Zjednoczony, Teodor Roosvelt, wybrał się na polowanie. Po kilku godzinach bezskutecznych łowów jeden z towarzyszy prezydenta postrzelił małego niedźwiadka i zaprowadził go do Roosvelta. Prezydent, gdy ujrzał przerażone zwierzątko, natychmiast kazał je uwolnić.
Wydarzenie uwiecznił na rysunku Clifford Berryman. Rysunek ukazał się w gazecie „The Washington Post”. Obrazek natchnął sklepikarza z Brooklynu, Morrisa Mitchoma, imigranta z Rosji, do produkcji, za specjalnym pozwoleniem prezydenta, pluszowych niedźwiadków o nazwie Teddy. W ciągu kilku lat Mitchom stał się potentatem pluszowym i właścicielem „Ideal” – jednej z najbardziej znanych firm produkującej misie.
Pluszowy Miś dzisiaj
Żyjemy w czasach rozkwitu tradycji pluszowych misiów, zarówno tych starych z początku wieku, jak i tych współczesnych produkowanych masowo w fabrykach na Dalekim Wschodzie.
Światowy Dzień Pluszowego Misia jest wspaniałym pomysłem. Organizowane są konkursy i festyny. Przedszkola, szkoły oraz biblioteki tego dnia łączą zabawę z nauką. Nagrodami są oczywiście misie.
Światowy Dzień Pluszowego Misia został ustanowiony na część pierwszego pluszaka, który w 2002 roku obchodził setną rocznicę urodzin. W ciągu wieku pluszowy miś stał się jednym z najważniejszych symboli światowej popkultury. Jest bohaterem niezliczonej ilości bajek i książek dla najmłodszych, jego podobizna widnieje na zeszytach, koszulkach, czapkach, a w sklepach z pamiątkami aż roi się od misiowych figurek i gadżetów.
“Nie obejdzie się bez misia” – tak pisała w swoim wierszu Maria Czerkawska. Dlatego trudno wyobrazić sobie, żeby pominięto misie w książkach. Sympatyczne niedźwiadki występują w wielu bajkach i baśniach. Są tam najlepszymi przyjaciółmi dzieci, można z nimi porozmawiać, przeżywają ciekawe przygody i bywają najczęściej… pluszowe.
A jak to z tym pluszowym misiem było?
Miś Uszatek
Miś Uszatek, charakteryzuje się klapniętym uszkiem, schludnym ubrankiem, brązowym futerkiem, nienagannym zachowaniem i zawsze pogodną mordką. Miś Uszatek narodził się 6 marca 1957 roku. Początkowo Miś Uszatek gościł głównie w pisemku dla dzieci “Miś”, którego był patronem, później stał się bohaterem licznych książek, tłumaczonych również na obce języki. Na Uszatku wychowało się kilka pokoleń młodych Polaków. Jednak prawdziwa eksplozja jego popularności nastąpiła od 1975 roku, kiedy to rozpoczęto produkcję lalkowego serialu z Uszatkiem w roli głównej. Dzięki temu stał się najpopularniejszym Misiem w Polsce! Dorobił się 104 odcinków i kilku filmów krótkometrażowych.
Na dobranoc – dobry wieczór,
miś pluszowy śpiewa Wam.
Mówią o mnie Miś Uszatek,
bo klapnięte uszko mam.
Jestem sobie mały miś, gruby miś,
znam się z dziećmi nie od dziś.
Jestem sobie mały miś, śmieszny miś,
znam się z dziećmi nie od dziś!
Miś Paddington (Paddington Brown) to postać niedźwiadka, która została stworzona przez angielskiego pisarza Michaela Bonda. Miś Paddington, przypominający bardziej pluszowego misia niż prawdziwego niedźwiedzia, występuje w 14 książkach dla dzieci i filmach animowanych.
Niedźwiadek jest dobry, miły, grzeczny, chociaż zdarzają mu się także różne kłopoty. Często bawi się z Jonatanem i Judytą.
Twój przyjaciel, Miś Paddington,
Ma śmieszną czapeczkę,
Zawsze nosi torbę, czasem nawet teczkę.
W nich Paddington miewa do nosa chusteczkę,
A obowiązkowo – drożdżową bułeczkę.
Bułeczka jest zwykle z marmoladą w środku,
Bo to wielki łasuch. Wiesz to dobrze, kotku.
Ma dobre serduszko i przygód ma wiele,
Z których go ratują wierni przyjaciele.
Danuta Ludwiczak – Miś Paddington [fragm.]
Miś, który chciał śpiewać
Postać Colargola stworzyła w 1950 roku francuska pisarka Olga Pouchine dla swojego synka.Colargol to brązowy mały miś, który wraz z rodziną mieszka w lesie. Lubi chodzi do szkoły, ale często się spóźnia. Odkąd zobaczył musical marzy, by zostać śpiewakiem, jednak nie ma odpowiedniego głosu…
Opowieść o Colargolu to wspaniała historia podążania za swoimi marzeniami i wielkiej mocy przyjaźni.
Colargol to właśnie ja,
Miś, co zawsze śpiewać chciał.
Lecz choć bardzo kochał śpiew,
Wciąż fałszował pośród drzew.
Aż raz ptaków król dał mu flecik tak czarowny,
Że dziś mały miś śpiewa prawie jak słowik.
Fiu fiu fiu fiu fiu fiu. Fiu!
Kubuś Puchatek, który charakteryzuje się małym rozumem, ale wielkim sercem. Kubuś Puchatek jest grubiutkim, pluszowym misiem koloru żółtego. Pomysły misia są często – łagodnie mówiąc – nierozsądne. Mieszka w domku w drzewie, który posiada dodatkową spiżarnię, gdzie Kubuś gromadzi baryłki ze swoim przysmakiem – miodem. Dla zdobycia “Małego Conieco” miś posuwa się często do niebezpiecznych i zabawnych rzeczy. Ma bardzo wiele pomysłów np. jak dobrać się do miodu, znajdującego się gdzieś w pszczelich ulach i systematycznie realizuje swoje plany. Najlepszym przyjacielem Kubusia jest Krzyś i Prosiaczek.
Hejże ha! Niech Kubuś żyje!
Niechaj tyje, je i pije!
Czy przy środzie, czy przy wtorku,
On w miodowym jest humorku.
I niewiele o co dba,
Gdy na nosie miodek ma!
Więc śpiewajcie wszyscy dzisiaj
Hymn na cześć Puchatka-Misia,
Który swe Conieco zje
Za godzinę lub za dwie!
Troskliwe Misie to grupa dziesięciu uroczych, futrzanych przyjaciół, z których każdy ma specjalną misję. Troskliwe Misie pomagają nauczyć ludzi, jak opiekować się i dbać o drugiego człowieka. Każdy miś ma na brzuchu jasno pomalowany obrazek, pokazujący światu, o jaką dziedzinę troszczenia się każdy z nich dba. I tak jest Miś Snu, Pocieszenia, Przyjaźni, Zabawy, Szczęścia, Nastroju, Miłości, Dzielenia, Czułości i Życzeń.
Troskliwe Misie w chmurkowym domku uczą się nawzajem, jak się troszczyć. Czasami muszą pospieszyć na Ziemię, aby pomóc złagodzić kryzys w dbaniu i troskliwości u ludzi. Gdziekolwiek Troskliwe Misie są, czy będą i cokolwiek będą robić, w swój mięciutki i zabawny sposób zawsze dzielą swój specjalny dar troszczenia się z każdym, kogo napotkają na drodze.
W Gumisiowej Dolinie
Gumisie to serial autorstwa Disneya (powstał w 1985 roku) oraz nazwa jego głównych bohaterów wyglądem przypominających niedźwiadki.
500 lat temu mityczne, potężne Gumisie, opuściły swoje domy, w obawie przed ludźmi. W dawnej siedzibie pozostała ich mała garstka, która w ciągu pokoleń, przekazywała sobie wiedzę o swoich przodkach. Po wielu latach, w pamięci ludzi, pozostały już tylko legendy o tych małych stworkach. Ale one przetrwały, a obecne piąte pokolenie, siedmiu mieszkańców, zajmuje siedzibę znajdującą się w ogromnym drzewie w Gumisiowej Dolinie. Swoją wiedzę czerpią z ogromnej księgi, która jest pełna czarów i legend. Gumisie znajdują się w centrum dziwnych i niezwykłych wydarzeń, jakie dzieją się na terenie królestwa Dunwyn i poza nim.
Oto bohaterowie:
- Kabi jest najmłodszym z Gumisiów, który marzy o tym, by zostać Gumisiowym rycerzem;
- Bunia ma najwięcej pracy w całej Gumisiowej Dolinie, jest odpowiedzialna za przygotowywanie soku z gumijagód;
- Grafi jest specem od napraw;
- Sani ma nadzieję, że pewnego dnia stanie się księżniczką, która będzie miała piękne stroje i służących pracujących dla niej;
- Tami jest najstarszym z “dzieci” Gumisiów, bardzo lubi słodycze i ciasta;
- Zami jest strażnikiem gumisiowej mądrości, który spędza większość swego czasu w Gumisiowej Bibliotece, studiując magię z Wielkiej Księgi Gumisiów;
- Gusto – Gumiś artysta, zajmujący się malarstwem i rzeźbą.
Miś Yogi to postać z seriali i filmów animowanych produkowanych przez amerykańską wytwórnię Hanna-Barbera. Yogi zadebiutował w 1958 roku jako postać drugoplanowa w serialu o Psie Huckleberrym. Widzowie z miejsca go pokochali i w 1961 roku Yogi otrzymał swój własny serial.
Yogi mieszka w fikcyjnym parku narodowym Jellystone, którego nazwa jest nawiązaniem do Yellowstone, słynnego i najstarszego na świecie parku w USA. Imię samego misia pochodziło od Yogie’ego Berry, czołowego baseballisty lat 50. Wraz ze swoim małym przyjacielem Boo Boo zajmują się przede wszystkim zdobywaniem jedzenia, najchętniej poprzez kradzież koszy piknikowych turystów. Za to właśnie nie cierpiał ich Strażnik Smith.
“Księga dżungli” to książka Rudyarda Kiplinga
Jest to barwna, rozśpiewana opowieść o przyjaźni, zabawie i przygodzie.
Mądra stara pantera, Bagheera, namawia swego przyjaciela Mowgliego, chłopca wychowanego przez wilki, aby szukał bezpiecznego schronienia wśród ludzi, w pobliskiej wiosce. Ale chłopiec nie zgadza się. Czuje, że jego domem jest dżungla. Ucieka i poznaje niedźwiedzia Baloo, uroczego olbrzyma – optymistę. Nowi przyjaciele wyruszają na wspólną wędrówkę. Spotykają na swej drodze szalonego orangutana, węża – hipnotyzera i groźnego tygrysa Shere Khan.
“Mój brat niedźwiedź”
To następny amerykański film animowany wytwórni filmowej Disneya. Akcja rozgrywa się w odległych czasach. W puszczy mieszkają ludzie; wśród nich – trzech braci. Gdy niedźwiedzica, w obronie potomka, zabija najstarszego z nich, najmłodszy – Kenai, w odwecie uśmierca zwierzę. Sam jednak, za sprawą duchów, zamienia się w niedźwiedzia. Denahi, średni brat, przekonany, że to właśnie ten niedźwiedź winien jest wszystkim nieszczęściom, zaczyna go ścigać. Jedyną szansą Kenai’a jest przyjaźń z młodziutkim grizzly, Kodą. Koda nie wie, że Kenai jest odpowiedzialny za śmierć jego matki…
Misiowe lekturki:
- Julia Boehme “Trzyminutowe opowiadania o misiach”
- Michael Bond – seria o Misiu Paddingtonie
- Joanna Chmielewska “Pafnucy: opowieści o dobrym niedźwiedziu”
- Honorata Chróścielewska “Pożegnanie z misiem”
- “Cyrkowe sztuczki Gumisiów”
- Disney “Mój brat niedźwiedź”
- Czesław Janczarski – seria o Misiu Uszatku
- Janosch “Ach, jak cudowna jest Panama”
- Rudyard Kipling “Księga dżungli”
- Gosta Knutsson “Nalle, wesoły niedźwiadek”
- Aleksander Alan Milne “Kubuś Puchatek”; “Chatka Puchatka”
- Janina Porazińska “Pamiętnik Czarnego Noska”
- Ewa Szelburg-Zarembina “Przygoda Misia”
- Anna Szymanowska “Przygody misia Guziczka”
- Bogusław Zeman “Opowieści misia Tulisia: bajki dla chorusków i nie tylko”