08:03
29 marzec 2024
piątek

Północna.tv

Ty też masz swój głos!

#MOTO: Amerykański sen w likwidacji - samochody, których już nie ma

Zamieszczono dnia sob., 2018-02-03 18:27

By zrozumieć, co się dzieje musimy się przenieść w czasie – do roku 2010. To wtedy na oczach wszystkich pracowników jednej z amerykańskich fabryk Prezes firmy Toyota — Pan Toyoda, nie krył łez. Toyota z dnia na dzień traciła miliardy – wszystko związane z aferą pedałów gazu w Priusach. Marka, która do tej pory była uznawana za wzór niezawodności, zwyczajnie zawiodła swoich wiernych klientów. Pan Toyoda przechodząc się po amerykańskiej fabryce Toyoty poklepywał pracowników i mówił na pocieszenie, że „będzie dobrze”. Rynek USA jest surowy i pamiętliwi – w latach 80. podobny skandal wywołało tam Audi modelem 5000 (U Nas znanym jako 200). Odzyskanie zaufania Amerykańskiej klienteli do Audi trwało lata.


Jest też inny mocarny światowy gigant, który chyba błądzi po omacku i ma sporo problemów ze swoimi strukturami. Ma i miał pełno marek, a klienci zrażeni kryzysem odwrócili się od niego. Efekt? Zamknięto 3 znane marki tego koncernu — filary motoryzacji w USA (marka pojazdów popularnych, sportowych i specjalistycznych)... czas się zmienia, ludzie się zmieniają... zmieniać musi się też samochód.


SATURN

Saturn Corporation był marką zależną od General Motors Corporation, utworzoną w dniu 7 stycznia 1985, w odpowiedzi na sukces japońskich i niemieckich małych samochodów przywożonych do Stanów Zjednoczonych. W dniu 5 czerwca, 2009, General Motors ogłosił, że sprzeda Saturna firmie Penske Automotive Group. Tylko część działów dystrybucji i sprzedaży zostanie sprzedana. Penske nie jest zainteresowane kupowaniem fabryk, z których część zostanie zamknięta.
Marka jest obecnie w stanie upadłości i będzie zamykana, pozostałe fabryki zostaną sprzedane.


Saturn Astra

 



Astrę H, nazywaną też Astrą trzeciej generacji, zaprezentowano podczas wrześniowego salonu samochodowego we Frankfurcie w 2003 roku. Wkrótce na drogach pojawiły się wersje, hatchback (3- i 5-drzwiowe), kombi i cabrio. Nazywane TwinTop auto wzbogacono w składany, metalowy dach, który w ciągu kilku sekund zamieniał Coupé w kabriolet bądź odwrotnie. 19 października 2006 roku w Stambule Opel zaprezentował wersję sedan. 22 sierpnia 2007 roku ruszyła produkcja w nowoczesnej fabryce w Gliwicach. Model ten miał bogatą wersję standardową (Essentia) wzbogaconą o: ABS, wspomaganie układu kierowniczego, 4 poduszki powietrzne, elektrycznie sterowane szyby i lusterka. Producent zaproponował także ofertę dodatkową: klimatyzację, ESP, kurtyny powietrzne. Oferowano również nawigację satelitarną w zintegrowanym kolorowym wyświetlaczu, komputer pokładowy, układ samo poziomowania, system Flexorganizer, dodatkowe radio dla pasażerów z tyłu, ogrzewanie postojowe. Wyprodukowano około 2,5 mln egzemplarzy Astry H.

Saturn Sky

 


Saturn Sky to sportowy kabriolet produkowany przez firmę Saturn w latach 2006-2009. Do napędu użyto czterocylindrowych silników benzynowych Ecotec, moc przenoszona była na koła tylne poprzez 5-biegową manualną bądź automatyczną skrzynię biegów. Samochód dostępny był także w usportowionej wersji Redline (zastosowano w niej mocniejszy silnik o pojemności 2,4 litra). Moc 172 KM - V-max: 227 km/h.


Saturn serii L

 



Saturn serii L to linia modelowa średnich samochodów produkowana sprzedawana w Ameryce Północnej. Średnie sedany i kombi serii L na rynek wprowadzono na przełomie 1999 i 2000 r. Bazowały na Oplu Vectrze B i były produkowane w fabryce GM w Wilmington w stanie Delaware. Wyposażano je w silniki R4 i V6, a oferowano 5-biegowe manualne i 4-biegowe automatyczne skrzynie biegów.


Z powodu słabej sprzedaży GM zakończył produkcję serii L na roku modelowym 2005. Pierwszy samochód tej linii modelowej wyprodukowano w maju 1999 r., a ostatni zjechał z taśmy montażowej fabryki w Wilmington 17 czerwca 2004 r. Powstało około 406.300 tych pojazdów. Potem przebudowano fabrykę, aby mogła produkować bliźniacze roadstery Opla GT, Pontiaka Solstice i Saturna Sky. Następca serii L, Saturn Aura wprowadzono w sierpniu 2006 r. jako rok modelowy 2007. Aura jest budowana na platformie Epsilon, z której korzystają też Opel Vectra C.


PONTIAC


Drugim dzieckiem, które niestety już skończyło swój żywot jest Pontiac, marka; która nieodłącznie kojarzy się z Amerykańskimi samochodami sportowymi. Pod koniec lat pięćdziesiątych Pontiac miał te same problemy, co Oldsmobile w latach osiemdziesiątych XX w., tzn. postrzegany był jako marka samochodów dla emerytów. Zarząd firmy postanowił ratować swój oddział i zmienić dotychczasowy wizerunek. Po zaprezentowaniu udanych modeli GTO (1964) i Firebird (1967) powoli zaczęto kreować Pontiaca na markę samochodów o sportowym charakterze. Hasło reklamowe Pontiac, Driving Excitement (ang.: Pontiac, ekscytująca jazda; dosł: ekscytujące prowadzenie) zdaje się potwierdzać, że ten oddział tak jest nadal traktowany. Marka oficjalnie została zamknięta.


Pontiac Fiero

 



Model Fiero stanowił pierwszy pojazd marki z centralnie umieszczonym silnikiem w tylnej części pojazdu, a jego nadwozie wykonane było z paneli z włókna szklanego. Podstawowe wersje modelu zostały wyposażone w 2,5 litrową, 4-cylindrową jednostkę napędową, która rozwijała maksymalną moc 98 KM. W ofercie był również 6-cylindrowy, widlasty silnik o pojemności 2,8 litra, którego moc maksymalna wyniosła 140 KM. Obydwie jednostki napędowe współpracowały z przekładnią manualną (4- lub 5-biegową) lub automatyczną (3-stopniową). 5-biegowa manualna skrzynia dla wersji 4-cylindrowej była produkcji Isuzu, natomiast dla wersji V6, produkcji Getrag.


Pontiac Firebird



Firebird został wprowadzony na rynek w tym samym roku co Chevrolet Camaro, z którym dzielił płytę podłogową. Zbiegło się to z wprowadzeniem przez konkurencję modelu Mercury Cougar, który dzielił płytę podłogową z innym pony carem, Fordem Mustangiem.
Większość Firebirdów zasilana była różnymi wersjami silników V8 pochodzących z różnych filii GM. Powstały cztery generacje tego modelu.


Pontiac GTO

 



Ostatni Pontiac GTO został wprowadzony do sprzedaży USA w roku 2004. Nowy model bazował na Holdenie Monaro, który zbudowany jest na platformie V. Monaro to 2-drzwiowe coupé oparte na rozwinięciu australijskiego Holdena Commodore VT/VX. Commodore natomiast oparty był na europejskiej konstrukcji Opla Omegi II generacji, sprzedawanego na terenie USA jako Cadillac Catera (1997-2001). Ponowne wprowadzenie GTO na rynek zostało zainicjowane przez byłego prezesa GM Boba Lutza, który podczas biznesowego wyjazdu do Australii miał okazję prowadzić Holdena Monaro.


Pontiac GTO był produkowany przez filię GM, Holdena na przedmieściach Elizabeth (South Australia). Model wyposażony został w znane Chevroleta Corvetty silniki V8 LS1 ('04) i LS2 ('05-'06), moc przenoszona była na koła tylne poprzez sześciostopniową skrzynię manualną lub czterobiegowy automat. Ten sam samochód sprzedawany był na terenie Wielkiej Brytanii jako Vauxhall Monaro, zaś na Bliskim Wschodzie jako Chevrolet Lumina SS.
Opartemu na Monaro Pontiakowi zarzucano zbyt spokojną i niepozorną stylistykę jak na samochód o sportowych osiągach. Na rynku nie pomogła mu także moda na powrót muscle carów, sukces GTO został przyćmiony przez nowe wcielenia Chryslera 300, Dodge Chargera, Dodge Magnum czy Forda Mustanga, wszystkie z nich prezentowały bardziej klasyczne, „muskularne” kształty. Pod koniec roku, cena rocznika została mocno obniżona. Sprzedano 13569 z 15728 wyprodukowanych modeli.


HUMMER

 



3. dziecko, jakie podzieli los reszty, to ulubiona marka Arnolda "Szwarcenegera" Gubernatora Kalifornii i Gwiazdora Kina.


Hummer — marka samochodów terenowych, produkowanych przez AM General Corporation, która sprzedała nazwę i pozwolenia na nowe modele i produkcję koncernowi General Motors Corporation. Nazwa Hummer pochodzi od nazwy Humvee i początkowo była nazwą potoczną, nadaną przez żołnierzy armii amerykańskiej pojazdowi wielozadaniowemu HMMWV. Humvee, a jeszcze inaczej czyli właśnie HMMWV, czyli High Mobility Multi-Purpose Wheeled Vehicle jest samochodem terenowym opracowanym przez koncern American Motors Corporation dla armii Stanów Zjednoczonych w 1979 roku jako zamiana dla długotrwałych wojskowych modeli Jeep. Seryjna produkcja rozpoczęła się w 1985 r. przez AMC. Wersja cywilna tego pojazdu została nazwana Hummer, po czym zmieniono ją na Hummer H1. W ofercie znalazły się również modele H2 i H3. GM poważnie myśli o zamknięciu marki, produkcja tych samochodów jest nierentowna.

Bartłomiej Chruściński / Zdj. Archiwum