W końcu września b.r. zakończył się pierwszy etap badań archeologicznych jednego z dwóch dotychczas nierozpoznanych kurhanów położonych obok siebie w sopockim lesie. W wyniku przebadanej ¼ części kurhanu o średnicy ok. 16 m i wysokości do 1,50 m odkryto kilka warstw średniej wielkości kamieni - otoczaków, ciekawą konstrukcję kamienną zalegającą w warstwie zbitej gliny i piasku, składającą się dużych kamieni oraz ułamki ceramiki, a także śladowo zachowane bliżej nieokreślone szczątki kostne i węgiel drzewny.
Na podstawie dotychczasowej obserwacji i analogii do tego typu usypanych obiektów znanych nam m.in. na Pomorzu Gdańskim, jak w Węsiorach czy Odrach, z całą pewnością kurhan ten stanowił miejsce dawnego pochówku zmarłych.
„Odkryty dotychczasowy materiał, głównie w postaci ceramiki, umożliwił nam wstępnie określić jego chronologię na I – II w. n. e., to jest na wczesną fazę okresu wpływów rzymskich, co mogło się wiązać z zasiedleniem terenu Sopotu i okolicy przez ludność pochodzenia skandynawskiego. Warto tutaj przypomnieć, że od I wieku p.n.e. do IV wieku n.e. nastąpił wyraźny wzrost znaczenia Morza Bałtyckiego jako szlaku dalekosiężnych powiązań handlowych i oddziaływań kulturowych. Rejon Sopotu, podobnie jak całego Pomorza Gdańskiego, zasiedlały miejscowe plemiona kultur oksywskiej, a także napływowe wielbarskiej pozostawiając liczne osady i związane z nimi cmentarzyska. Możliwe więc, że powyższe kurhany są zachowanym, cennym cmentarzyskiem i stanowią dziedzictwo kulturowe z tamtego okresu czasu, kiedy zmarłych spalonych na stosie składano w popielnicach lub też niespalonych osobników chowano wewnątrz kurhanu pod grubą warstwą kamieni i piasku” – mówi Aleksandra Szymańska-Bukowska, która nadzoruje badania. „Z uwagi na to, że tegoroczne badania miały charakter jedynie rozpoznawczy i nie wyjaśniono wielu kwestii, wskazana jest ich kontynuacja, zwłaszcza, że w sąsiedztwie znajduje się drugi, podobny i też nierozpoznany kurhan” - dodaje. Aktualnie badany obiekt został zabezpieczony przy współudziale młodzieży szkolnej z II Liceum Ogólnokształcącego w Sopocie.
Powyższe prace sfinansowane przez Urząd Miasta Sopotu z budżetu Konserwatora Zabytków, prowadzone były przy współpracy z Muzeum Archeologicznym w Gdańsku mgr Macieja Szyszki, a nadzór naukowy sprawowała mgr Aleksandra Szymańska-Bukowska, badaczka wczesnośredniowiecznego grodziska w Sopocie.
fot. UM Sopot
Więcej artykułów historycznych na naszym portalu poświęconym historii - http://strefahistorii.pl/
Artykuł na Strefie Historii:
http://www.strefahistorii.pl/article/2095-w-sopocie-badaja-kurhany-z-okresu-rzymu