Okazała, – najprawdopodobniej XIX wieczna, ceglana piwnica, na działce sąsiadującej z dworem podcieniowym przy Krótkiej 6, a także relikty kilku budynków i całkiem sporo zabytków ruchomych, w tym XVIII a nawet XVII wiecznej ceramiki, która pozwala badaczom datować trwałe procesy urbanizacyjne w tym fragmencie Pruszcza Gdańskiego.
Badania archeologiczne, przeprowadzane na zlecenie Urzędu Miasta przy na działkach przy Krótkiej 8 – 12, odkryły przed kolejne ciekawe i cenne fakty, związane z historią Pruszcza Gdańskiego.- Z punktu widzenia historii naszego miasta najważniejszym wydaje się potwierdzenie przez badania archeologiczne faktu, że ten fragment Pruszcza Gdańskiego był trwale zabudowany już w XVII a intensywnie, na pewno w XVIII wieku – mówi Bartosz Gondek, kierownik Referatu Ekspozycji i Dziedzictwa UM w Pruszczu Gdańskim. Podczas prac nad starymi źródłami ikonograficznymi badacze z Referatu Ekspozycji i Dziedzictwa Kulturowego, przyjrzeli się bliżej mapie Friedricha Berndta z 1599 roku, przedstawiającej obszar od Gdańska po Tczew, w tym właśnie Pruszcz. To jedno z najstarszych źródeł ilustrowanych, dających jakikolwiek pogląd o ewentualnej zabudowie Pruszcza Gdańskiego. W północno – wschodnim narożniku skrzyżowania drogi z Roszkowa do Pruszcza z traktem tczewskim, wyraźnie zaznaczona jest całkiem okazała zabudowa. Jej istnienie potwierdziły jesienne badania archeologiczne. Kierownik badań archeologicznych, Mateusz Janczyński, zwraca uwagę, że na podstawie badań dolną granicę chronologiczną początku wykorzystywania tego obszaru w celach osiedleńczych, można przyjąć z dużą ostrożnością nawet na koniec XV – XVI wiek. Wbrew wcześniejszym przypuszczeniom, nie odnaleziono tutaj śladów działalności człowieka z okresu wpływów rzymskich. Najbardziej widowiskowym reliktem architektonicznym, odkrytym podczas badań, była…
Pozostała część tekstu jest TU
