Wymarzona postać dla dzisiejszej kultury masowej. Mata Hari – tancerka erotyczna, agentka dwóch wywiadów – 25 lipca 1917 roku została skazana przez francuski trybunał wojskowy na śmierć za szpiegostwo na rzecz Niemiec. Odmówiła przepaski na oczy podczas egzekucji. Zmarła z uśmiechem na ustach…
Kobieta legenda, tancerka erotyczna, największa rozpustnica w historii, podwójny szpieg i mistrzyni blefu. Ponoć urodzona w Indonezji, jej ojciec miał być hinduskim mędrcem, a matka – świętą tancerką. Ona sama uczona miała być świętych tańców przez kapłanki świątyń buddyjskich. Tymczasem…
Tylko prawda jest ciekawa
Margaretha Geertruida McLeod(Zelle) okazuje się być obywatelką holenderską, jej ojciec zaś, iluzjonistą. Prowadziła bujne życie, szybko się rozwiodła, wyjechała z porucznikiem husarów do Berlina, a po dwóch latach wróciła już sama do Paryża. Cały czas kursowała między stolicami Niemiec i Francji.
Jej pierwszy ważny występ odbył się w 1905 roku w Paryżu. Skąpo odziana, w zwiewnych szatach, bez problemu potrafiła uwieść nielicznie zgromadzonych, ale pełniących ważne funkcje mężczyzn. To wtedy po raz pierwszy spotkała się z ambasadorami Niemiec i Japonii.
Na dwa fronty
W 1916 roku wróciła do Hagi. To tu w maju odwiedził ją oficer niemieckiego wywiadu Karl Kramer. Zaproponował ponowne przenosiny do Paryża i współpracę. Nadano jej kryptonim rejestracyjny H21. Mata Hari lubiła pieniądze, przyzwyczajona do dobrego życia, bez większych skrupułów przyjęła 20 tysięcy franków.
Romansowała z ministrami, wojskowymi, arystokratami i dyplomatami. Jak twierdzili plotkarze paryskiej society: „W jej łóżku jest jak w ONZ”. Pracowała dla wywiadu niemieckiego za 20 tys. tys. franków.
Po zwerbowaniu przez wywiad francuski – za skromny milion franków, została wysłana do Hiszpanii. Niestety statek, którym podróżowała, zatrzymali Brytyjczycy, a Matę Hari uznano za niemieckiego szpiega. Przesłuchiwał ją sam szef brytyjskich służb specjalnych Basil Thompson. Podczas procesu przyznała się do wszystkiego, uznano ja za największego szpiega stulecia. Do dziś nie wiadomo, kto ją zadenuncjował.
Na europejskich salonach zrobiło się o niej głośniej, gdy została oskarżona o szpiegostwo.
Podczas procesu przyznała się do winy, choć niezbitych dowodów jej współpracy nie było. 25 lipca 1917 roku Mata Hari została skazana na śmierć.
Śmierć w woalce
15 października tego samego roku o 6.15 rano stanęła przed plutonem egzekucyjnym w koszarach w Vincennes. Egzekucję 41-letniej Maty Hari oglądało ponad 100 gości, choć w tamtych czasach zazwyczaj bywało ich ok. 30.
Miała na sobie najlepsze pantofle, perłowo szarą sukienkę, słomkowy kapelusz z woalką i rękawiczki. Nie chciała, by przywiązano ją do słupa, ani zasłaniano oczy. Z 12 kul tylko 3 trafiły w cel; jedna z nich przebiła serce; oficer dobił ją strzałem z pistoletu w głowę. Żaden z rozlicznych, wpływowych kochanków nie kiwnął palcem, by jej pomóc.
Zmarła z niespotykaną odwagą, z uśmiechem na ustach, jak w czasach gdy święciła triumfy na scenie. Spokój i uśmiech to był jej sposób na stawienie oporu.
W filmie
Film z 2003 i serial z 2016 (Vahina Giocante w roli głównej, obok niej Rutger Hauer, Christopher Lambert i Gerard Depardieu).
ifo/foto/wikipedia
