Święto Matki Boskiej Zielnej, obchodzone jest na ziemiach Europy w dniu 15. sierpnia. Bardzo często łączone z dożynkami, kojarzy się przede wszystkim ze zwyczajem święcenia w kościołach różnego rodzaju kwiatów, ziół czy kłosów, które przynoszone są tam przez wiernych w formie ozdobnych snopków, bukietów i wieńców.
Genezy tego święta należy dopatrywać się jeszcze w czasach słowiańskich, zanim na ziemie polskie przybyło chrześcijaństwo. Składali oni w tym czasie ofiary z pierwocin bóstwom agrarnym. W Kościele katolickim pierwsze obchody święta Matki Boskiej Zielnej datuje się na V wiek.
W różnych częściach Europy, różnie nazywa się święto Matki Boskiej Zielnej: w Czechach jest to święto Matki Boskiej Korzennej, w Bawarii i Nadrenii (południowe Niemcy) – Matka Boska Kwietna, a w Estonii – Matka Boska Żytnia.
Wedle legendy w chwili „śmierci” (zaśnięcia) Maryi, Apostołowie zamiast Jej ciała znaleźli kwiaty. Stąd też symboliczny „udział” kwiatów w wiązankach. Wiązanki, zwane bukietami w różnych regionach Polski nazywały się inaczej, np.: ziela, równiaki, kępki, ograbki, rózgi lub rózga ograbkowa.
Pozostała część tekstu dostępna pod linkiem: http://strefahistorii.pl/article/6493-swieta-polskie-matki-boskiej-zielnej
