Kamienica przy ul. Grunwaldzkiej 21 należy od dawna do najbardziej charakterystycznych obiektów w Pruszczu Gdańskim. Wyjeżdżając w kierunku Gdańska nie sposób nie zauważyć narożnego budynku u wylotu ul. Krótkiej. Budynek powstał ok. 1900 roku, wieńcząc ciąg zabudowy ul. Grunwaldzkiej, która miała odzwierciedlać dynamiczną zmianę charakteru z dużej wsi w miejscowość o wyraźnych cechach miejskich.
Patrząc od strony południowej kamienica zamykała otwartą, centralną część Pruszcza, przechodzącą łagodnie w istniejący wówczas rynek. Dwukondygnacyjny budynek wzniesiono dla urzędu pocztowego, zaś na piętrze znajdowały się mieszkania. Obiekt zbudowany został w stylu nawiązującym do manieryzmu gdańskiego – na jego rogu znajduje się łatwo rozpoznawalny wykusz, jedyny tego rodzaju detal architektoniczny w całym Pruszczu Gdańskim.
Budynek posiada także zagospodarowane poddasze oraz dwuspadowy dach. Przez wiele lat kamienica była największym budynkiem w mieście. Elewacja frontowa nie uległa żadnym większym przebudowom, dzięki czemu jest dzisiaj jednym z najcenniejszych świadków dynamicznego rozwoju Pruszcza z przełomu XIX i XX w.
W okresie Wolnego Miasta Gdańska w spisie mieszkańców z 1927 roku widnieje 13 dorosłych lokatorów mieszkań. Co najmniej dwa z mieszkań były lokalami służbowymi, zamieszkałymi przez urzędników poczty. Wspólnota pozyskała na renowację dotację z budżetu Miasta Pruszcz Gdański.