piątek, 29 marca, 2024

Papcio Chmiel ma swój mural w Gdańsku

foto/tt

Słynny Papcio Chmiel znany też jako Henryk Jerzy Chmielewski, został upamiętniony muralem. Mural na cześć autora serii komiksowej „Tytus, Romek i A’Tomek” powstał w Gdańsku przy ulicy Do Studzienki. Papcio Chmiel zmarł w styczniu w wieku 97 lat. 

Chmielewski urodził się 7 czerwca 1923 w Warszawie. W wieku 20 lat złożył przysięgę i został żołnierzem Armii Krajowej. Otrzymał pseudonim „Jupiter”. W czasie powstania warszawskiego był żołnierzem w stopniu starszego strzelca w szeregach 7 pułku piechoty AK „Garłuch”, a w jego domu odbywały się tajne spotkania podziemia. Po II wojnie światowej zamieszkał w Łodzi, gdzie przez kilka miesięcy pracował jako kreślarz w zakładach włókienniczych. Następnie powołano go do wojska.

Karierę graficzną rozpoczął w wojsku, od opieki nad gazetką. Po przejściu do cywila w sierpniu 1947 pracował jako rysownik, początkowo w „Świecie Przygód”, następnie w „Świecie Młodych”. W latach 1950–1956 studiował na Akademii Sztuk Plastycznych w Warszawie na Wydziale Grafiki.

Był autorem kontynuacji serii komiksowej „Sierżant King z królewskiej konnicy” (1947) oraz komiksów własnego pomysłu „Półrocze bumelanta” (1951) i „Witek sprytek” (1955–1956). Największą rozpoznawalność przyniosła mu jednak ukazująca się od 1957 roku, seria komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek”, która rozeszła się w łącznym nakładzie 11 milionów egzemplarzy.

Przez wiele lat Papcio Chmiel pracował w czasopiśmie „Świat Młodych”, w którym publikował kolejne odcinki. W latach 1989–1990 powstały dwa dziesięciominutowe odcinki serialu animowanego pt. „Narodziny Tytusa” oraz „Edukacja”. Dwanaście lat później na podstawie scenariusza wyłonionego w drodze konkursu powstał pełnometrażowy film animowany Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń.

Do maja 2010 ukazało się 31 części serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek” oraz książki W odwiedziny do rodziny. Papcio Chmiel napisał też autobiografię Urodziłem się w Barbakanie (1999) oraz będącą jakby drugim tomem tej biografii, książkę Tytus zlustrowany (2007). Trzecia część autobiografii to Tarabanie w Barbakanie (rozszerzona wersja pierwszego tomu Urodziłem się w Barbakanie) – wydana pod koniec 2013 roku.

Za swoją twórczość został uhonorowany Orderem Uśmiechu. W 2005 był członkiem Honorowego Komitetu Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. W 2006 wspierał kampanię Kazimierza Marcinkiewicza w wyborach na prezydenta stolicy. W 2007 poparł Prawo i Sprawiedliwość w wyborach parlamentarnych i zasiadał w Komitecie Honorowego Poparcia PiS.

W 2007 roku Papcio Chmiel został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Podczas uroczystości z okazji 65. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego, 2 sierpnia 2009 w Parku Wolności, odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za osiągnięcia w działalności na rzecz rozwoju polskiej kultury.

W 2013 roku w Biurze Rady m.st. Warszawy przewodnicząca Rady Ewa Malinowska-Grupińska wręczyła rysownikowi wyróżnienie „Zasłużony dla Warszawy”. W 2019 Chmielewski otrzymał z rąk Prezydenta RP Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości.

W latach 1949–1974 był żonaty z Anną z domu Śliwińską, z którą miał dwójkę dzieci. Jego syn, Artur Bartłomiej Chmielewski, jest pracownikiem Jet Propulsion Laboratory i w 2014 był menedżerem projektu Rosetta z ramienia NASA. Córka, Monique Lehman, jest artystką i twórczynią gobelinów. Papcio Chmiel zmarł w nocy z 21 na 22 stycznia 2021 roku w Warszawie w wieku 97 lat.

Zobacz również: