Wiele wskazuje na to, że urzędnicy państwowi w Polsce w końcu zrozumieli problem z betonem i asfaltem na rynkach miejskich oraz wyniszczaniem zielonej tkanki miejskiej. Generalna Konserwator Zabytków wydała kilka dni temu rewolucyjne zalecenia dla wojewódzkich konserwatorów. Co ważniejsze, zaczynają one już być wcielane w życie.
Jednym z problemów trapiących polskie miasta jest wszechobecna betonozą oraz wycinanie ostających się jeszcze drzew na nowych i historycznych rynkach miejskich. Pomimo wielu utylitarnych względów związanych z istnieniem zazielenionych miast, rozwiązania te nie zyskały popularności wśród urzędników miejskich w Polsce.
Problem wyniszczania zieleni miejskiej dostrzegła zaś Generalna Konserwator Zabytków, wiceminister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu prof. Magdalena Gawin, która w opracowanych przez siebie wytycznych dla wojewódzkich konserwatorów pisze: „Niedopuszczalne jest niszczenie w ramach prac rewitalizacyjnych i modernizacyjnych wypracowanych już w okresie międzywojennym koncepcji zazielenienia placów, skwerów, ulic, promenad i bulwarów. Usuwanie zdrowych drzew, które kilkadziesiąt lat temu nasadzano z nadzieją poprawy życia w mieście, i posługiwanie się argumentacją przywracania rynkom i placom ich pierwotnej funkcji wykreowanej w średniowieczu jest działaniem fałszywym, jeżeli efektem końcowym pozostaje betonowy plac”.
Ponadto Gawin zaleca blokowanie rozwiązań, które przewidują wycinanie zieleni na obszarze miast oraz zmianę historycznego bruku na beton lub asfalt. Generalna Konserwator Zabytków przede wszystkim pragnie, aby przywracać rośliny, kwiaty, drzewa i wykorzystywać gatunki roślin charakterystycznych dla lokalnego krajobrazu. Jak również zostało zapowiedziane, rozwiązania w tym duchu mają być wcielane w życie w ramach Polskiego Ładu.
Przed wydaniem wytycznych przez Gawin, rozwiązania w zalecanym przez nią duchu, zaczęła wprowadzać Wojewódzka Konserwator Zabytków na Podlasiu Małgorzata Dajnowicz, która zaleciła dla Łomży rozwiązania eksponujące pozostałości średniowiecznej zabudowy miasta oraz rośliny i drzewa znajdujące się na tamtejszym rynku. Dajnowicz ponadto zaleca jak najliczniejsze zasadzenie drzew, kwiatów oraz trawników na historycznych rynkach miejskich nawiązując do rozwiązań z XIX i I połowy XX w.
